2.jpg)
16 januari 2024
Gerda werkt al zo’n 35 jaar bij Zorggroep Oude en Nieuwe Land. De uit Ens afkomstige verpleegkundige wilde als klein meisje altijd al in de zorg werken. Inmiddels is ze heel ervaren bij ZONL, maar ze geniet nog dagelijks volop van haar werk. “Ik maak mooie en bijzondere dingen mee. Eigenlijk té mooi om allemaal bij mezelf te houden.” Gerda schrijft dan ook al heel wat jaren haar verhalen in blogs…die we nu met jou mogen delen.
Hoe te denken over...? Er is een bedenken, gedenken, overdenken, nadenken, herdenken, aandenken, omdenken, doordenken, meedenken en vast nog meer. Maar wat veel. De omschrijving zegt ‘er in de geest mee bezig zijn’ en ‘iets niet vergeten'.
Ik las van de week een mooi verhaal van een collega op Urk over het werken met oud en nieuw. Ze beschreef op oudejaarsdag een moment van herdenken. Denken aan de mensen die er waren maar nu niet meer, het dubbele gevoel. Fijn dat dit een vast moment kent, met familie....zodat je het niet vergeet. Het sprak mij aan omdat ik soms wel eens nadenk en het ‘herdenken’ overdenk. Onder andere het met wie, wanneer en waar.
Aanleiding is een bewoner bij mij op de afdeling. Het is nu een meneer die je wel ziet maar niet hoort, een meneer die niet vraagt en je niet roept. Een meneer die het niet erg lijkt te vinden rechtsaf te slaan terwijl zijn bedoeling linksaf was. Een meneer waarvan ik niet weet of hij ‘het voor zichzelf opkomen’ niet geleerd of juist afgeleerd heeft. Een meneer die wel geniet of genoot, ik weet het niet zeker. Zijn familie is niet (meer) nauw betrokken en medebewoners zijn hem ontvallen. Zijn omgeving is niet meer zoals die was. Ik merk het aan hem, hij wordt wat stil.
Wij overdenken, herdenken, gedenken meestal even. Aan een enkeling mogelijk lang. Het is goed, de lege plaats wordt ingevuld en onze aandacht ook. De zorgbehoefte blijft. Van ons wordt verwacht vooruit te kijken en een enkel moment terug, zoals bijvoorbeeld die oudejaarsdag. Mijn collega zei heel mooi: “We stapelen ongemerkt rouw op rouw en…gaan weer door”.
Maar nu die meneer. Wordt zijn gevoelde leegte weer opgevuld? Vindt hij weer wat hij had? Ik denk dat het herdenken soms wel eens wat meer overdacht mag worden. Gevoelens en emoties die worden besproken. Ik betrap me er zelf op dat de nieuwe situatie je de oude snel laat vergeten. Ik ga er weer aan voorbij en het mag, het hoort bij het vak. Echter aan die meneer mag ik niet voorbijgaan. Hij verdient mijn aandacht en het samen ‘herdenken’, zo ook mijn hulp om mee door te gaan.
Meer weten?
Gerda’s blog verschijnen regelmatig via de werkenbij-website van ZONL. Hou onze social mediakanalen in de gaten, want dan weet je snel wanneer er een nieuw verhaal online staat. Heb je vragen aan Gerda? Neem dan contact met ons op. We vinden het leuk van je te horen! E-mail Gerda via werkenbij@zorggroep-onl.nl.
